De Lof der Zotheid – Programma

Onder de afbeelding meer over de muziek in het programma

Laat je verhaal voor onze voorstelling Lof der Zotheid hier achter:

Tekst

In deze voorstelling heb ik teksten uit De Lof der Zotheid van Erasmus gebruikt. In dit traktaat laat Erasmus de Godin van de Zotheid aantreden en vertellen over haar inzichten op het leven.

Programma

Improvisatie op Ballo del Granduca – Anoniem
Tekst: Wat is er gepaster dan dat de Godin Zotheid zichzelf vereert?

Intermezzo Apollo en Pan
Apollo zingt Pourquoy doux Rossignol – de Boesset
De Clown zingt een anoniem lied over de God Pan uit “Apollo’s Banquet” 1654

Tekst: Ik ben de Godin der Zotheid
Yo soy la Locura – Henry du Bailly

Tekst: Mijn vader is Plutus, mijn moeder de nimf Jonkheid
Publieksintermezzo

Tekst: Een overzicht van de dienaressen van de Zotheid
Publieksintermezzo

Tekst: Het maken van het leven zelf (seks en de geslachtsdelen) zijn aan de Zotheid te danken
Intermezzo Canzonetta Spirituale – Tarquinio Merula

Tekst: Al het levensgenot komt van de Zotheid
Improvisatie op La Folia (anoniem)
Publieksintermezzo
Tekst: We houden van kinderen omdat ze nog zot zijn, hoe ouder ze worden hoe verstandiger en verdrietiger

Intermezzo uit de Opera Platée van J. J. Rameau – La Folie
Tekst: De wijze is niet gezellig

Intermezzo: een Egyptische mythe over het ontstaan van de letters
Tekst: Alles in de natuur overleeft door eigenliefde (die zot is)

Publieksintermezzo
Tekst: Feesten zijn dankzij de zotheid

Intermezzo: Het feest
Improvisaties op Tarantella (uit Musurgia Universalis van Athanasius Kircher (17e eeuw))
Tekst: Wat is het menselijke leven anders dan een toneelstuk waar iedereen maskers draagt?
John Lenon – Imagine
Tekst: Laat iemand een masker dragen als die dat wilt en druk een oogje toe

Publieksintermezzo
Tekst: In mijn eredienst volgen mijn dienaars mij in hun acties

Intermezzo brief van Erasmus: Kerkmuziek is veel te wereldlijk
Missa sopra Vestiva i Colli – Credo in unum Deum – G. Palestrina
Tekst: Gelovigen houden van hun bijnamen en bijzondere verhalen
Tekst: Priesters proberen theaterspelers na te doen
Intermezzo Preek van een theatrale Priester
Intermezzo: De priester ontploft
Publieksintermezzo
Tekst: Slotrede
Improvisatie op Ciaconna – anoniem

Achtergrond

Toen David mij vroeg om een programma waarin alles mocht gebeuren was ik meteen geïnspireerd. Maar gaandeweg het proces bleek dat teveel vrijheid ook weer voor problemen zorgt.

Ik heb dus besloten om als uitgangspunt Erasmus’ tekst te nemen en muziek uit zijn tijd, die de zotheid aanhaalt. Zoals bijvoorbeeld de Tarantella, die al eeuwenlang voor en door zotten is gemaakt. Maar ook een stuk als de Ciaconna, die later genormaliseerd werd via de Spaanse gitaarmuziek, het hof van de zonnekoning en de muziek van Bach, maar die eerst een wilde dans als de cancan was.

In de tekst van Erasmus zijn veel verwijzingen naar mythen en andere verhalen, waarvan hij aanneemt dat je die als lezer allemaal kent. Dit gaf me het idee om wat intermezzi toe te voegen, waarin wij ook wat vrijer kunnen zijn en onze zotheid waarlijk laten zien. Maar, dacht ik toen, wat is de zotheid eigenlijk nu? En wat heeft zo een stuk nou eigenlijk te maken met de zotheid van ons publiek?

Toen kwam bij mij het idee op om verhalen van het publiek mee te nemen in de voorstelling. Als improvisatie ensemble improviseren we de hele voorstelling door, zelfs als we naar de noten van een strenge mis zitten te kijken (wat ook een van de kritieken van Erasmus was!).
Maar de echte vrijheid en openheid komt natuurlijk bij een verhaal waarvan je nog niet eens weet wat er in gebeurt…

Deze wisseling tussen gepland en ongepland, hoofdzaak en bijzaak, centraal verhaal en dartelend intermezzo, is iets wat ook heel typisch is aan opera en theater van de 16e en 17e eeuw. Bij Molière of de intermedii voor de Graaf van Gonzaga vind je soms zelfs bijna meer tijd besteed aan de intermezzi dan aan het stuk zelf, met (lijkend) totaal ongerelateerde verhalen die door dezelfde acteurs worden uitgevoerd.

We presenteren dus een zotte buiteling door de tijd heen, met onze favoriete muziek, improvisaties, teksten van Erasmus en zotheid van het publiek zelf.